4 kwietnia

4 kwietnia, 1992

Po raz pierwszy napotykam cytat, w którym Adorno odwołuje swoje sformułowane w 1949 roku dictum, jakoby pisanie wierszy po Oświęcimiu było „barbarzyństwem". Adorno w roku 1966: „Ustawiczne cierpienie ma takie samo prawo do ekspresji jak człowiek torturowany do krzyku; dlatego niesłuszne wydaje się, jakoby po Oświęcimiu nie dało się już napisać żadnego wiersza".

Reiner Kunze