23 września

23 września, 1938

Ukochana Pumo, dziękuję za kwiaty, igły gramofonowe i że jesteś. Dzwoniłem do ciebie, ale już wyjechałaś.

   Zdaje się, że teraz już naprawdę będzie wojna, do tej pory słuchałem radia, a teraz wychodzę do miasta. Jeśli nie jest za późno, muszę chyba jutro sprawdzić, czy da się jeszcze coś uratować z Porto Ronco.

   Całuję Cię, ty wrześniowe niebo, adieu.

   Jeśli jutro będę miał wcześnie wyjechać, zadzwonię jeszcze do ciebie - mam nadzieję, że nie - wszystko zależy od rozwoju wypadków w ciągu najbliższych godzin.

Erich Maria Remarque